Prezentowana monografia wskazuje na mechanizmy które powinny zapobiegać i
ograniczać do minimum skutki poważnej awarii w odniesieniu do ludzi, środowiska, mienia
poprzez dostosowanie uwarunkowań prawnych i organizacyjnych wobec podejmowanych
czynności przez zakłady dużego ryzyka, organy administracji publicznej, podmioty ratownicze
współdziałające w sytuacji awaryjnej.
W tym zakresie aby osiągnąć swój cel autor dokonał w procesie badawczym zderzenia dwóch
najważniejszych systemów w tej kwestii funkcjonujących w Polsce, a mianowicie systemu
przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym oraz krajowego systemu ratowniczogaśniczego.
W badaniach empirycznych zastosowano metodę sondażu diagnostycznego
wykorzystując technikę badania dokumentów w szczególności dokumentacji i analiz z ćwiczeń
wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego oraz zewnętrznego planu operacyjnoratowniczego
dla określenia dotychczasowych działań i realizacji zadań nałożonych na zakłady
dużego ryzyka i jednostki Państwowej Straży Pożarnej. Wykorzystano również technikę badania ankietowego wśród zespołów kierowania inżynieryjno-technicznego zakładów dużego ryzyka oraz funkcjonariuszy z jednostek Państwowej Straży Pożarnej w ramach których funkcjonuje specjalistyczna grupa ratownictwa chemiczno-ekologicznego.
W monografii problemem badawczym staje się potrzeba określenia, czy spełniane są wymagania formalnoprawne i organizacyjne w zakresie podejmowanych czynności zapobiegawczych i ograniczających skutki poważnej awarii oraz czy realizowane są efektywnie przez zespoły zakładowe we współdziałaniu z podmiotami ratowniczymi. Stosowne wdrożenie przepisów wykonawczych oraz elementów organizacyjnych do zakresu operacyjnoratowniczego usprawni efektywność w działaniu zespołów zakładowych oraz podmiotów
ratowniczych a tym samym zwiększy bezpieczeństwo w zakładach dużego ryzyka.