W monografii podjęto próbę zdefiniowania powszechnego zagrożenia, które ludzkość nie zawsze
potrafi skutecznie eliminować. Dotyczą one m. in. szeroko rozumianego i wielowymiarowego
ujmowanego wzrostu oczekiwań społeczeństwa w zakresie bezpieczeństwa oraz oceny systemu i
procedur w poszukiwaniu ludzi. Stąd, w konsekwencji ewolucji zagrożeń, ale także wzrostu
ekstrapolacji w wymiarze bezpieczeństwa, wymaga ono podejmowania coraz bardziej złożonych
działań.
W monografii porusza się szereg kwestii rozpoznawania problemu zaginięć ludzi
w Polsce oraz porównania go w wybranych krajach Unii Europejskiej i w Wielkiej Brytanii. W
prezentowaniu problemu podjęto się wyzwania określenia problematyki współczesnego
uwarunkowania zarządzania bezpieczeństwem państwa w poszukiwaniu osób zaginionych, jako ważnej
potrzeby egzystencjalnej, wynikającej z obiektywnych warunków bytowania ludzi i różnych grup
społecznych oraz ich wzajemnych relacji, wymagająca troski o jej zaspokojenie. Opierając się na
ustaleniach nauk o bezpieczeństwie, doświadczeniu wielu badaczy, wiedzy biegłych i ekspertów z
różnych dziedzin, a także własnych przemyśleniach i doświadczeń naukowych oraz zawodowych w
jednostkach terenowych Policji, zarysowano w monografii tę złożoną i trudną tematykę związaną z
zaginięciami ludzi kolejnymi etapami jakimi są zagrożenia bezpieczeństwa we współczesnej Polsce i
wybranych krajach Unii Europejskiej i Wielkiej Brytanii. Punktem wyjścia rozważań są odniesienia
zaginięcia osoby do specyfiki bezpieczeństwa i, a więc jego kategoryzacji, typologii i uwarunkowań.
Na tej bazie deskrypcji poddane zostały, przede wszystkim w ujęciu systemowym metody, procedury i
systemy instytucji i organizacji pozarządowych oraz sposoby im przeciwdziałania.